Buiten de grote stad

’s Ochtends om drie uur gaat de wekker. Te vroeg, maar ik moet er uit. Ik neem een douche en om 3.20 wordt ik gebeld: ‘over twintig minuten zijn we er’. En na precies twintig minuten worden ik en mijn vriendin opgehaald met een busje. We gaan naar het noorden van het land, op bezoek bij vrienden in twee provincies.

Na ruim zes uur over hobbelige wegen, door prachtige rijstvelden, over wankele bruggetjes en tussendoor proberend te slapen, komen we bij ons hotel aan. Na een lunch en een stortbui, gaan we met onze vrienden op pad. We bezoeken een paar huizen van lokale mensen, horen verhalen van elkaars leven en werk en bemoedigen elkaar.

 

 

 

 

De volgende dag gaan we naar de markt waar we bijzondere mensen en dieren aantreffen. Er wordt hier meer verkocht dan in de hoofdstad. We genieten van het eten hier en van de gesprekjes met de mensen. Na nog meer van de stad te hebben gezien, sluiten we af met een Japanse maaltijd en een goed gesprek:-).

 

 

 

 

 

 

 

De volgende ochtend worden we om 4.15 opgehaald en proberen we wat bij te slapen in het busje over de hobbelige wegen… Als we in het volgende dorp komen, worden we bestormd door mensen die ons een lift/taxi willen geven. Als lange westerling trek ik hier weer veel aandacht. Nadat onze vriendin ons heeft opgehaald en rondgeleid door het dorpje, leren we nog een paar mensen beter kennen tijdens een lunch. De rest van het weekend zien we vooral het werk wat ze doen met veel kinderen en jeugd. Indrukwekkend, en ook zo anders dan wat we in de hoofdstad zijn gewend. Veel armoede en weinig hoop. Des te mooier om te zien hoe mensen hier werken om hoop te brengen.