Niet kunnen studeren…

Een aantal studenten met wie ik werk, komen in aanmerking voor een soort studiebeurs of een tegemoetkoming in hun studiekosten.

Een paar weken geleden kwam ik in contact met een jongen die graag verder wil studeren. Hij vroeg om een tegemoetkoming in zijn studiekosten. We geven nooit volledige vergoeding, maar willen graag bijdragen aan een betere toekomst voor kansarme jongeren. Ik gaf hem de benodigde formulieren met voorwaarden en vroeg hem na te denken hoe hij de rest van het bedrag bij elkaar kon krijgen.

Vanmorgen sprak ik weer met hem, samen met een lokale leider. We praatten nog eens over de voorwaarden en het totale bedrag wat hij voor zijn studie nodig heeft. De pijn en twijfel waren op zijn gezicht te lezen. Hij wist niet hoe hij zelf het bedrag bij elkaar moest krijgen, een bedrag per jaar dat minder is dan het minimumloon in Nederland per maand. Ook zijn familie kon niet bijdragen, eigenlijk moest hij werken om zijn familie te helpen.

Er is hier geen studiebeurs van de overheid, tenzij je allemaal tienen op je examens haalt. Iedereen is op zichzelf aangewezen, of op je eigen gezin. Er zijn maar weinigen die aan de armoede ontsnappen en de kans krijgen om verder te studeren. Als je uit een arm gezin komt, is de kans klein dat je later een normale/goede baan krijgt. Het is verdrietig om te zien en ik voel me vaak machteloos, er is maar zo weinig wat ik kan doen om hen te helpen. Dan leg ik het weer in Zijn handen, want Hij is bij machte!!