Stap voor stap went het weer

Op dinsdagavond kwam ik in Phnom Penh aan en op woensdagochtend verhuisde ik naar een appartement in het noorden van de stad. De eerste keer dat ik in een appartementencomplex woon en ik ben blij dat het maar voor twee maanden is. Hoewel het appartement mooi is en luxer dan de meeste woningen hier, mis ik het contact met de lokale mensen, er wonen namelijk veel ‘buitenlandse’ Aziaten in dit complex. Het is toch een extra stap om lokale mensen te ontmoeten.

Regelmatig ga ik ’s ochtends vroeg of aan het eind van de middag even wandelen, waarna ik ergens wat eten of drinken koop of naar een markt ga voor fruit en ander voedsel. Dan voel ik me weer meer thuis, al word ik toch veel aangestaard door de lokale mensen. Blijkbaar zijn zij geen ‘witte’ buitenlanders gewend en de verrassing is nog groter als zo’n westerling ook nog hun taal blijkt te spreken.

Ik geniet van de vele groenten op de markt en het zelf uitkiezen van elk stukje groente. Ik geniet van iemand die op de tafel tussen het vlees zit met plastic zakjes om haar voeten voor de hygiene. Ik geniet van de hele kippen die net geslacht zijn, al koop ik die zelf liever niet. Ik geniet van de het zien van de brommers die volgeladen zijn met groeten en fruit. Ik geniet van de mensen die tussen het verkopen door zelf hun maaltijden en tussendoortjes op de markt eten.

 

 

 

 

Het leven is zo anders dan in Nederland, maar alle kleuren en geuren en mensen hier maken het zo bijzonder om deel uit te maken van dit leven. Met het niet al te warme weer hier, ruim 30 graden, geniet ik!