Het winkeltje is weer open

Afgelopen voorjaar/zomer vertelde ik over de moeder van het gastgezin bij wie ik een paar maanden heb gewoond. Er werd borstkanker bij haar geconstateerd en voor een operatie en alle chemokuren moest ze naar Thailand. Het was een moeilijke periode voor haar en haar gezin en soms zag ze het niet meer zitten, werd het allemaal te veel voor haar. Geen wonder als je bedenkt dat ze een dag na elke chemokuur weer aan een lange reis naar huis moest beginnen. Ze verwachtte ook niet dat alles weer goed zou komen en praatte soms met me alsof ze afscheid aan het nemen was.

En wat zijn we dankbaar dat God een ander plan met haar leven heeft, dat ze nog bij ons mag zijn. Toen ik net in Cambodja terug kwam, was ze heel zwak en moe en lag ze voornamelijk op een houten bed in haar woonkamer. Om de paar weken kwam ik bij haar en elke keer zag ik vooruitgang. Haar haar begon weer te groeien, ze zat en stond meer, ze had meer energie en langzamerhand begint ze weer wat huishoudelijke taken te doen en helpt ze haar kinderen met het koken en andere dingen.

Deze week was ik bij haar en zag dat ze de deuren van haar winkeltje weer heeft geopend. Ze verkoopt kleding, maar geniet vooral van de contacten met verschillende mensen die langskomen. Telkens weer getuigt ze van wat God in haar leven heeft gedaan en hoe Hij voor haar  en haar gezin zorgt. Telkens weer ben ik dankbaar voor dit bijzondere contact en hoe Hij ons samen heeft gebracht. Ik heb ontzettend veel van hen geleerd in de afgelopen jaren en zie uit hoe Hij deze bijzondere vrouw en haar kinderen zal gebruiken in de komende jaren!