Verdriet, ongeloof….

Afgelopen zondag, mijn verjaardag, eerste Paasdag, Hij is opgestaan. Overal in Cambodja worden diensten gehouden, speciale diensten met eten erbij en soms een doopdienst erbij. Zo ook achter mijn huis, in de tuin. Zondagochtend is er een bijeenkomst van een Cambodjaanse gemeente, een gemeente waar een aantal collega’s van mijn altijd heen gaan en die ochtend ga ik er ook heen.

Mijn huisgenote heeft een muurschildering gemaakt van de Jordaan in onze achtertuin. Daarvoor is een zwembad geplaatst en twee mensen zullen worden gedoopt. Ondanks de hitte is iedereen dankbaar en blij, zo ook mijn collega Won Il en zijn vrouw Eugene. Ze genieten van deze dag en hebben veel plezier met de jongeren in deze gemeente. Ze eten hun lunch samen met een aantal mensen van hen en er lijkt niets aan de hand.

De volgende ochtend krijgt Won Il koorts en blijft thuis. Na wat medicatie lijkt hij op te knappen. Dinsdagochtend krijgt hij een hartaanval. Dokters proberen hem te reanimeren, maar tevergeefs, hij is naar Huis gegaan. Verbijstering, ongeloof, verdriet…

Veel mensen komen naar de hoofdstad, komen samen, familie en vrienden vliegen in. Samen rouwen, samen zijn vrouw ondersteunen, samen veel praktische dingen regelen. Er zijn samenkomsten waar mensen herinneringen delen, zijn lievelingsliederen zingen, vragen om kracht voor zijn vrouw en familie. Een soort begrafenisdienst waar weer wordt gedeeld, gezongen, gebeden. Een crematie volgt, voordat de familie teruggaat naar hun land voor nog meer diensten. Het verdriet is enorm en voor iedereen is zijn sterven nog moeilijk te bevatten. 

Ik denk terug aan de maandelijkse ontmoetingen in onze small group. We deelden en baden met z’n vieren of zessen. Ik denk terug aan de heerlijke maaltijd in hun huis, de maaltijd in ons huis en het delen over elkaars culturen. Onlangs waren ze nog een week in het buurland waar ze met ‘ngon’ konden aangeven dat ze iets lekker vonden en daardoor een lach op gezichten verscheen. 

Dankbaar voor de tijden die we samen hadden en vragend voor Zijn troost en kracht voor Eugene!