Deel van een gemeenschap

Sinds de verhuizing naar een buurt buiten de echte stad zijn we veel meer deel geworden van een soort gemeenschap. We kennen onze buren beter, helpen elkaar als we kunnen en leren elkaar langzamerhand beter kennen. Als we iets nodig van de ‘huishoudelijke winkel’ en ze hebben het niet in voorraad, dan zorgen ze dat ze het morgen hebben. Alhoewel, morgen is een vrij breed begrip, dat kan best een paar dagen duren.

Mijn huisgenote is al twee keer bij de dokter op bezoek geweest die tegenover ons woont. Als ze elkaar daarna dan op straat tegenkomen, wordt er ook even naar de gezondheid geïnformeerd. Van deze dokter hebben we al twee keer een heel aantal vissen gekregen, onze huisdieren waar we van genieten. 

Hoewel ik hier geen hond als huisdier wil, hebben verschillende puppies al overnacht in ons huis. Eerst twee van een vrouw met wie we werken, deze waren zo bang dat ze meestal achter de wasmachine zaten. Vervolgens kregen we een puppie van ruim twee weken oud, deze hebben we leren drinken en na een paar dagen ging deze naar een andere vrouw met wie we werken. Toen twee mannen van mijn organisatie dit lieve puppie zagen, vroegen ze of we ook voor hen puppies konden regelen. Een paar weken later hadden we dus weer twee puppies in huis voor een nacht. De volgende dag, nadat ze alles ondergeplast en gepoept hadden, hebben we ze bij deze twee mannen afgeleverd:-). Ze zijn de puppies nog aan het trainen…

Verder gaan planten, groenten en verschillende soorten snacks van de één naar de ander. Veel wordt hier gedeeld met elkaar of doorgegeven via elkaar. Als we iets zoeken, is er altijd wel iemand in de buurt die ons verder kan helpen. Ik ben dankbaar voor al deze mensen om ons heen!