De andere kant…

Zo’n tien maanden geleden werd de eerste corona besmetting hier vastgesteld. Tot nu toe is het officiële aantal besmettingen onder de 400 gebleven, erg laag in vergelijking met de meeste andere landen. Cambodja heeft dus een goede aanpak van Covid-19, er is officieel zelfs nog niemand overleden aan de gevolgen van dit virus.

Toch heeft dit alles ook een andere kant. Het leven is er voor velen niet beter op geworden. Tussen kerst en oud en nieuw was ik op vakantie, in Cambodja uiteraard, want de grenzen met de buurlanden zijn dicht. Wandelend langs het strand kwam ik langs veel gesloten en verlaten plekken. Tafels, stoelen, hangmatten en matrassen waren achtergelaten en apen en honden namen de plaats over.

Cambodja is een land dat economisch gezien afhankelijk is van toeristen uit het buitenland. Met de grote trekpleister Ankor Wat en andere tempels als belangrijke inkomstenbron. Duizenden mensen vanuit de hele wereld kwamen elk jaar naar Cambodja om deze tempels en andere plekken te bezoeken. Daardoor hadden ook de hotels, restaurants, straatverkopers, tuk tuk chauffeurs, etc. een goed inkomen. Nu al die buitenlandse toeristen niet meer komen, is het inkomen voor veel mensen (grotendeels) weggevallen. Siem Reap, de stad die de meeste toeristen trok en waar het ’s avonds altijd feest was, wordt nu een spookstad genoemd.

Zie een artikel in de Volkskrant voor meer info: https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/toeristen-laten-het-massaal-afweten-in-zuidoost-azie-er-is-nul-handel~b03e75d8/.

Hoewel veel mensen dus minder verdienen en het leven moeilijker is geworden, steunt de overgrote meerderheid de aanpak van de regering. De angst voor het coronavirus is enorm en verhalen gaan snel de ronde, waarna de mondkapjes en gezichtsschermen weer gebruikt worden. Levend bij de dag gaat het leven ook gewoon weer door.

Boven die verlatenheid, angst en ellende zag ik die regenboog, een teken van hoop en Zijn trouw!