‘Chinees nieuwjaar’

Gele bloemen verschijnen opeens op alle markten, tuincentra en langs de kant van de weg. Het is bijna Chinees nieuwjaar, een nieuwjaar wat ook in verschillende andere Aziatische landen wordt gevierd. Niet in Cambodja, maar wel door groepen uit andere landen die hier wonen of Cambodjanen die voorouders uit die landen hebben.

Mensen bereiden zich voor op dit nieuwe jaar, ze maken hun huizen schoon, gooien de ‘huisjes’ van de voorouders/geesten weg en kopen een nieuwe. Ze versieren hun huizen met rode banners, lampionnen en gele bloemen en nemen zelfs een paar dagen vrij van hun zevendaagse werkweek. Tijd met familie en tijd om plezier te hebben, op allerlei verschillende manieren…

De afgelopen week waren er constant files in onze buurt, mensen die richting de provincies gaan of zelfs hopen de grens met het buurland over te komen. Ook bezoeken veel mensen de graven van hun voorouders in de provincies. Met alle restricties en quarantaines blijven de meeste mensen echter in Cambodja, een ander nieuwjaar dan ze gewend zijn. Niet met familie, inclusief ooms en tantes en verre neven en nichten, maar met hun eigen gezin.

Mensen hebben hun eten voorbereid, rijstcakes met varkensvlees en een soort bonen erin en gemarineerd varkensvlees met eieren. Heerlijke gerechten die langer houdbaar zijn zodat ze niet elke dag hoeven te koken. Op één van de dagen van het nieuwjaar bezoeken ze een tempel, meestal niet de dichtstbijzijnde maar eentje met een bijzondere geschiedenis. 

Na de drukte van afgelopen week is het nu rustig op straat en op de markten. Voor een deel van de bevolking gaat het leven ‘gewoon’ door, voor een ander deel is het even rust, met alle drukte van rituelen en gewoontes daar om heen.