Alongsider

Sinds een aantal weken ben ik een ‘alongsider’ van iemand geworden, dat wil zeggen een persoon die met een nieuwe werker meewandelt en diegene waar mogelijk helpt.

De persoon die dit normaalgesproken doet is voor vijf maanden teruggegaan naar haar eigen land. De nieuwe werkers zijn over verschillende mensen ‘verdeeld’ en ik mag met een vrouw meewandelen die hier als fysiotherapeute hoopt te gaan werken. Op dit moment is ze fulltime in taalstudie en dat gaat (zoals altijd) met vallen en opstaan. Vanwege de Covid situatie zijn alle lessen online, met behulp van Whatsapp of Messenger hebben de leraar en de student contact. Uiteraard geeft dit nog wel eens problemen met het geluid, de internetverbinding, de plaatjes die de leraar wil laten zien aan de student, etc. Om elkaar dan te begrijpen in de nog nieuwe taal voor de student is een hele uitdaging. Op mijn vraag ‘hoe gaat het?’ komt meestal eerst een verhaal over de taalstudie:-).

Daarna gaat het over van alles en nog wat: relaties, vriendschappen, boodschappen doen, het verkeer, de markten, het weer, het huis, de huishoudelijke hulp, het toekomstige werk en het geestelijke welzijn. Waar wordt uitgekeken naar het toekomstige werk, zo zijn er uitdagingen op bijna alle andere gebieden. Alles is anders en het doet me soms terugdenken aan mijn eerste maanden in Azië. 

Als ‘ervaringsdeskundige’ kan ik dan een luisterend oor bieden, haar gerust stellen, haar wat adviezen geven en soms zelfs wat uitdagen. Deze kleine dingen helpen haar en zo kan deze positief ingestelde vrouw nog wat meer genieten en leren van het leven hier. 

Tegelijkertijd blijf ik lerende, van het wekelijks contact met deze vrouw, als ook van de andere taken die ik (tijdelijk) doe. Liefde, geduld (en zo veel meer…) zijn gebieden waar ik nog niet op uitgeleerd ben en waarin ik regelmatig nieuwe dingen leer of dieper ga:-).