Avonturen in de vroege ochtend

Daar ga ik weer, in de vroege ochtend vertrek ik op mijn fiets. Dit keer ben ik van plan om mijn Cambodjaanse collega’s te bezoeken. Ze hebben me uitgelegd waar hun huis is, aan het eind van een grote weg links, dan na een fabriek rechts, dan de eerste links waarbij je een dorp binnenrijdt, en dan een huis aan een ondergelopen straat. Uiteraard hebben de straat en het huis geen nummer…

Al snel vind ik het dorp en daar zie ik een paar ondergelopen straten. Hier maar even vragen of ze mijn twee collega’s kennen. S en B? Ja, die wonen in die straat en in dat huis, iedereen kent ze. Een jongen van een jaar of acht gaat voor me uit door het water van zo’n 20cm diep en roept mijn collega’s.

Op mijn sportschoenen sta ik hem na te kijken, fietsend naar het huis is geen optie, op mijn schoenen ga ik niet door dat water heen en op blote voeten wordt me ook niet aangeraden… Inmiddels komen mijn collega’s naar buiten, evenals alle buren, want ze zijn allemaal wel benieuwd hoe deze buitenlander door dat water gaat. Uiteindelijk krijg ik slippers van mijn collega, bind ik mijn schoenen aan het stuur en ga ik door het water, met veel aanmoedigende en glimlachende mensen om me heen.

Op de vroege ochtend krijg ik bananen en coca cola, het is nog te vroeg voor hun ontbijt. Daarna nog bananen voor mee naar huis en weer door het water. Na mijn voeten gewassen te hebben, trek ik onder veel belangstelling mijn sokken en schoenen weer aan. Na nog een korte stop bij een omgevallen electriciteitsmast kan ik weer naar huis.

Een week later breng ik weer even iets langs bij S en B. Ik ben blij verrast te zien dat hun straat is verhoogd met zand en stenen. Mijn collega’s vertellen glimlachend dat ze het me iets makkelijker willen maken :-).