Weer even wennen

Oh nee, geen water drinken uit de kraan! Al het drinkwater weer kopen of door een filter. Waar laat ik het afval? Geen drie of vier containters meer, maar alles in één plastic zak. ’s Ochtends geen heerlijke warme douche, maar een koude douche, die ’s ochtends toch echt koud aanvoelt. Voor ‘normaal’ water uit de douche (meer dan een paar druppels) kan ik het best al om zes uur of na achten douchen. Bij het winkelen gebruik ik mijn bankpas niet meer, alles weer met papiergeld, de Cambodjaanse Riel en de Amerikaanse Dollar.

En wat doe ik hier eigenlijk voor ontspanning? Het wandelen en fietsen is weer voorbij, met 30-35 graden en al het verkeer is dat niet meer ontspannend. Ook zijn hier geen bossen of parken in de hoofdstad waar ik van de natuur kan genieten. En sporten? Tja, binnen vijf minuten ben ik al klaar voor een douche, dit keer is een koude douche heerlijk:-)!

Het is toch even wennen hier nadat ik vijf maanden in Nederland ben geweest. Bij veel dingen moet ik weer nadenken, hoe werkt het hier ook al weer? Hoe ga ik mijn dagen invullen? En wat deed ik hier ook al weer voor ontspanning? Langzamerhand vind ik mijn weg wel weer, het kost even tijd, maar het komt goed!

Tegelijkertijd geniet ik weer van het Aziatische eten, het bekende ontbijt van rijst, gegrild vlees, zure groenten en een gebakken ei smaakt heerlijk! Zo veel verschillende soorten fruit waarvan ik enorm kan genieten. De vrienden en collega’s uit allerlei verschillende landen en continenten. Hoe bijzonder is het dat ik in twee werelden mijn weg kan vinden en me toch thuis kan voelen.

Twee werelden… soms moeilijk, vaak uitdagend, maar zeker een voorrecht!