Jeugdkamp?

“Welkom op jeugdkamp!” Zo werden we drie jaar geleden begroet in het noorden van het land voor een korte conferentie. We sliepen in kamers met zes tot acht personen in stapelbedden en deelden de badkamers en toiletten met zo’n twintig mensen. Vorige week gingen we weer terug naar dezelfde plek:-).

Met zo’n 25 mensen gingen we vanuit de hoofdstad vroeg op pad voor een lange rit in een kleine bus. Na zo’n acht uur (met wat tussenstops) raakte de bus oververhit. De chauffeur stopte langs de kant van de weg, opende de motor die binnen voor in de bus zat en begon met water de motor af te koelen, sputter, sputter… De koelvloeistoftank werd opengemaakt om deze bij te vullen. Een soort explosie volgde waarbij bruin water door het voorste deel van de bus vloog. Binnen een paar seconden sprong ik samen met een paar anderen de bus uit, onder de bruine sputters. Dankbaar dat niemand brandwonden opliep, konden we na een kwartiertje onze weg vervolgen.

Tijdens de conferentie sliep ik met (maar) vier personen op een kamer. De eerste nacht sliepen we allemaal slecht door ‘the sound of music’ (gesnurk), een piepje van de aircon elke minuut en het licht van een kamergenote die ook niet kon slapen. De nachten erna konden we goed slapen, zonder licht, zonder piepje, en weinig gehoord van ‘the sound of music’.

Op de vroege ochtenden was het heerlijk om even buiten te wandelen, onder de cashewnootbomen en tussen de koeienvlaaien door. De rest van de dagen leerden we meer over ons geweten en het geweten van de mensen naar wie we uitreiken, vanuit Zijn Boek en met veel praktische voorbeelden. De hoogtepunten zijn altijd de momenten waarop mensen vanuit hun hart delen over de mooie en moeilijke dingen in hun leven en werk.

Na een lange, rustige terugreis kwamen we vrijdagavond laat weer thuis:-).