Files en wegwerkzaamheden

In de brandende zon stond ik weer in de file. Met een grote en warme helm op mijn hoofd, tussen alle auto’s, tuktuks en andere brommers, alles stond helemaal vast. Dit was de dagelijkse realiteit een paar maanden geleden. Het duurde soms wel anderhalf uur voordat ik bij kantoor was, of voordat ik weer thuis was (normaal is dat zo’n veertig minuten).

Begin vorig jaar zijn ze begonnen met wegwerkzaamheden, een aantal viaducten worden gebouwd. Dit alles net na de belangrijkste brug die ik over moet als ik van mijn huis naar kantoor ga. Het gevolg: kilometerslange files, er was geen doorkomen meer aan. Daarom ging ik om half zeven al van huis, om zo de files te ontwijken, waardoor ik eerder op kantoor kwam dan alle andere werkers. Ergens onderweg kocht ik een ontbijt, heerlijke noedels met vlees en salade:-), die ik dan opat voordat alle bijeenkomsten begonnen.

En toen… werd een andere brug geopend. Hoewel deze een paar kilometer bij alle wegwerkzaamheden vandaan ligt, ging meer dan de helft van het verkeer over die andere brug. De files zijn nagenoeg verdwenen, al zijn ze recent begonnen met het bouwen van weer een andere viaduct op dezelfde plek. Het geheel moet een wegennet vormen van drie lagen, met een rotonde er middenin. Het eerste deel zal over zo’n twee maanden af zijn, het tweede en laatste deel zal nog ruim een jaar duren.

Het verkeer in zo’n miljoenenstad is een uitdaging. De laatste jaren zijn er ook nogal wat auto’s bijgekomen, die meer ruimte innemen op de weg, waardoor er meer files komen. Ondertussen blijf ik op mijn brommer rijden, waardoor je toch sneller ergens tussendoor of langs kunt. Helaas zijn de warmte en regen dan niet te vermijden…