Count memories, not calories

Drie Thaise collega’s die ons volstopten met allerlei lekker eten. Wat we ook maar lekker vonden, ze kochten het voor ons, totdat we hen smeekten niet meer te kopen, omdat we echt vol waren.

Veel Aziaten zijn ontzettend gastvrij. Toen we begin april zeiden dat we toe waren aan een vakantie en een week in Thailand ons wel heerlijk leek, was binnen no time het programma gemaakt, een appartement (met zwembad) geregeld en hoefden we alleen nog maar een vliegticket te boeken. Een heerlijke, maar toch ook wel volgeboekte, vakantie in Thailand:-)!

De eerste dagen waren we in een dorpje drie uur ten noorden van Bangkok. ’s Ochtends fietsten we daar rond en ik besefte dat ik op een plek was waar normaal nooit buitenlanders komen. Ik kon genieten van de rijstvelden, de bomen met mooie gele bloemen en de buffels die naar buiten werden gelaten. Wow! Ik voelde me enorm gezegend!

We liepen daar op een lokale markt en genoten van allerlei heerlijke snacks. Ik dacht dat dat ons ontbijt was, totdat J zei “Ok, dan gaan we nu ontbijten met een noedelsoep”. De verbazing was een aantal keren van mijn gezicht af te lezen…

Op mijn verjaardag reisden we naar het zuiden door een gebied met allemaal durianbomen. We stopten op een ‘boerderij’ en konden genieten van verschillende durians. De Thaise mensen houden van de nog niet echt rijpe durian, maar ik houd meer van de echt rijpe durian. Het resultaat was dat de durians voor mij drie keer zo goedkoop waren als de vruchten die zei aten. Ik heb genoten van deze vruchten, die ook wel stinkvruchten worden genoemd, aangezien ze een enorme geur verspreiden.

Na zwemmen in zee, een overnachting aan zee, een lunch met schelpdieren, mosselen, garnalen en inktvis, konden we nog even genieten van het zwembad bij ons appartement. 

Dankbaar voor collega’s die zo gastvrij zijn, voor de vele bijzondere momenten en het heerlijke eten. Ik heb de herinneringen meegenomen naar Cambodja, en ga nu maar weer caloriën tellen;-).