Beroemdheid

Veel kinderen dromen ervan om later beroemd te worden, waarschijnlijk droomde ik dat ‘vroeger’ ook. Toen ik een aantal jaren geleden in India was en we kleine dorpen bezochten, konden we ons iets voorstellen hoe het is om beroemd te zijn. We werden door mannen, die als bodyguards functioneerden, tussen een hele menigte door naar een bus gebracht, om daarna weer terug te gaan naar ons hotel.

Sommige dingen uit het verleden komen hier weer terug. Sinds ik niet meer in een miljoenenstad woon, ben ik een van de weinige buitenlanders in mijn woonplaats. Zodra ik naar buiten ga, op een markt of in een supermarkt kom, wordt ik aangestaard en nagekeken.

Met een lokale vriendin bezocht ik een museum en ze kon me veel uitleggen over de mensen en gewoontes in dit land, geweldig! Ik had mijn fototoestel meegenomen om foto’s van het museum te maken, maar veel lokalen staarden naar mij en richten hun camera op mij.

Na een lunch met een andere vriendin vroeg de eigenaresse waar ik vandaan kwam, om vervolgens door het hele restaurant te roepen dat ik uit Nederland kwam.

En vorige week heb ik aerobics uitgeprobeerd. Aan de ene kant van de zaal was de fitness voor de mannen en achter een wand was de aerobics voor de vrouwen. Achterin de zaal probeerde ik mee te doen, maar die vrouwen gingen zo snel, het tempo ligt hier toch wat hoger dan in Nederland… En lopend richting de buitendeur staarden alle mannen richting die lange buitenlandse met dat knalrode hoofd :(.

Het voelt nog steeds onwennig en ik probeer me hier aan te passen. Maar met mijn lengte en huidskleur zal dat nooit helemaal gaan lukken. Inmiddels is de droom om beroemd te zijn/worden verdwenen…