Overlijden

Een paar maanden geleden is de moeder van mijn vriendin overleden. Een droevige gebeurtenis en een gebeurtenis die samengaat met heel veel gewoontes, of taboes zoals ze deze noemt.

Na het overlijden heeft ze zwarte kleding gedragen met een wit doorzichtig gewaad eroverheen, dat ook haar gezicht bedekte. Ze heeft een aantal dagen op blote voeten gelopen, en omdat het nog redelijk koud was, is ze daarna ziek geworden. Veel mensen kwamen naar haar huis om hun medeleven te betonen. Na twee dagen volgt dan de begrafenis.

Als iemand overlijdt, kunnen de kleding en het bed van de overledene niet meer worden gebruikt, deze worden weggegooid. Kleding en gebruiksvoorwerpen van nog levende mensen mogen niet gebruikt worden voor de overledene. Donkere kleding wordt gedragen voor en tijdens de begrafenis. Oudere mensen, zwangere vrouwen en mensen die door een hond zijn gebeten, mogen de begrafenis niet bijwonen. En er wordt veel eten klaargemaakt dat wordt geofferd, voor en tijdens de begrafenis, maar ook de weken daarna, 49 dagen. De meeste gewoontes zijn voor de geest/ziel van de overledene en ter voorkoming van negatieve ‘gevolgen’ in het leven van de nabestaanden.

Mijn vriendin ging ook naar een waarzegger, ze zei: “voor de zekerheid en omdat anderen het hebben aangeraden”. De waarzegger, die beweerde dat ze contact met de geest van de moeder had, vertelde vervolgens verschillende dingen. Een van de dingen was dat “een familielid in het komende jaar zou overlijden”. Om dit te voorkomen kon mijn vriendin “een offer brengen van onder andere veel eten als kip, vlees, rijst, ‘geld’ en een papieren paard”.

Ze heeft dit ‘offer’ gebracht, wat haar ongeveer een half maandsalaris kostte. “Ter geruststelling van mijn hart” zei ze. Voorspellingen van waarzeggers en het volgen van horoscopen zaaien veel angst in de harten van de mensen en het beinvloedt hun denken en doen. Dit overigens niet alleen in dit land.