Moeder

Sinds een jaar woon ik in een mooi huis in dit bijzondere land. De onderhandelingen over dit huis duurden een paar weken, maar toen hoefden we alleen onze persoonlijke eigendommen te verhuizen. De rest was in het huis en mochten we gebruiken.

De huiseigenaresse woont de helft van de tijd bij ons, zij verblijft in de kelder en wij mogen de begane grond, eerste en tweede  verdieping gebruiken. Na een maand in dit huis kreeg ik een ‘ao dai’ van haar cadeau, de traditionele kleding van dit land. Regelmatig gaan we samen uit eten en ze helpt bij van alles en nog wat. Net voor het nieuwe jaar mocht ik een paar dagen in haar huis in de hoofdstad verblijven en liet ze me daar van alles zien.

Na de taalstudie ging ze met me mee naar mijn werk, ze maakte kennis met mijn collega’s en studenten en gaf me advies in dingen. Ze behandelt me als een eigen dochter en het was belangrijk voor haar dat ik op een goede plek terecht zou komen. Door haar zijn veel van mijn relaties beter omdat mensen haar erg respecteren. In Nederland is zoiets onvoorstelbaar, maar de cultuur hier is zo anders dat dit nu bemoedigend voor mij was.

Het is bijzonder om zo’n goede relatie te hebben met de huiseigenaresse. Ze is als een moeder voor me, maar tegelijkertijd ook weer niet. Vandaag is het 11 jaar geleden dat mijn moeder overleed, zo lang geleden en toch mis ik haar nog steeds. Ik zou er alles voor over hebben om nog even met haar te praten. Elf jaar geleden beloofde ik mezelf dat niemand mijn moeder ooit kan vervangen en hoewel er geweldige vrouwen in mijn leven zijn gekomen die als een moeder zijn, mijn echte moeder blijft onvervangbaar…