Mijn eerste bezoekers

Op mijn tweede dag terug in dit land kwamen twee vrienden voor een paar dagen langs. Met Sylvia heb ik mijn HBO-opleiding doorlopen en met haar en Cees heb ik jarenlang op hetzelfde kantoor gewerkt. Het was bijzonder om ze mijn wereld te laten zien, een wereld die totaal anders is dan ze zijn gewend.

Natuurlijk werden de toeristische attracties bezocht wat veel indruk maakte; sommige omdat ze zo mooi zijn, maar andere omdat het onze ogen weer opende voor de geschiedenis van dit land. Onvoorstelbaar wat hier in het verleden is gebeurd.

Uiteraard werd het lokale vervoermiddel gebruikt, de tuk tuk. Op het vliegveld werden de twee koffers er met touwen opgebonden en door het drukke verkeer gingen we richting mijn huis. Op een avond reden we terug van het centrum naar mijn huis, overal auto’s, brommers, tuk tuk’s en tussendoor wat fietsen en voetgangers. Het werd redelijk stil in onze tuk tuk en ze keken hun ogen uit, geen nette rijen en aangeven wanneer je wilt invoegen. Nee, alles kriskras door elkaar en elke ruimte op de weg wordt gebruikt, alhoewel, ook in de berm en op het trottoir kun je best rijden…

De mooiste avond was toen we naar mijn oude gastgezin gingen. Met wat engels en nog meer vertalen leerden we elkaar beter kennen, voor iedereen was het even bijzonder! We genoten van een heerlijke lokale maaltijd, waarbij uiteraard meer dan voldoende eten was :-). Toen ik een week later weer terug ging, kreeg ik nog allerlei vragen hoe het nu met mijn vrienden ging en of ze weer in Nederland waren.

Voor mij was het vooral ook bijzonder om een paar fijne dagen te hebben bij terugkomst, na een moeilijke maand in Nederland. Het leven gaat door, daar is geen ontkomen aan, maar wat geweldig als je dan vrienden hebt die om je heen staan!