Nieuws

Een dag reizen in Azie

Na twee weken oude vrienden te hebben bezocht, word ik zondagochtend vroeg naar het vliegveld gebracht. Het is zo’n 6/7 graden en de luchtvochtigheid is hoog, wat betekent dat het veel kouder aanvoelt. Op het vliegveld hoor ik dat mijn vliegtuig niet gaat, maar dat ik twee uur later met ander vliegtuig mee kan. Hierdoor mis ik mijn aansluitende bus, maar na een telefoontje kan ik met een latere bus mee.

Mijn gastvrouw heeft me een flesje citroenthee meegegeven (plus een soort plakrijst met kip, koekjes en wat fruit, honger zal ik vandaag niet krijgen). Net voordat ik door de douane ga, om zeven uur ’s ochtends, neem ik een flinke slok …. ugh!, dit is een of andere sterke wijn. Een overblijfsel van een buurtfeest van de vorige avond.cold

Na ruim drie uur wachten, bibberend en koud tot op het bot, kan ik het vliegtuig in.  Het kost me een uur om weer op te warmen en zelfs daarna bibbert mijn hand nog te veel om normaal te schrijven. Na twee uur stap ik uit in zo’n 30 graden, de luchtvochtigheid blijft hoog. Ik vergeet een schilderij vanuit het vliegtuig mee te nemen en moet nog een half uur wachten voordat ze die gevonden hebben. Blij dat ik die weer heb:-). Inmiddels ben ik ook te laat voor mijn tweede bus en een latere bus is niet meer veilig. Daarom maar een hotelletje opzoeken voor een nacht.

De volgende ochtend kan ik met een bus mee en na een reis van 7,5 uur kom ik weer in mijn woonplaats aan. Daar word ik opgewacht door veel tuktuk mensen en na wat afdingen kan ik voor de helft van het gevraagde bedrag worden thuisgebracht. Onderweg krijg ik een hele liefdesverklaring over me heen in gebroken Engels. Om afstand te houden gebruik ik bij deze man maar de lokale taal, maar hij blijft volharden in het Engels. Voor ‘free your heart, free your love’ krijg ik een gratis rit aangeboden. O ja, hij heeft al een vrouw en twee kinderen, maar die wonen nu in een andere stad, dus geen probleem. O ja, hij gelooft ook iets totaal anders dan ik, ook geen probleem want vanaf nu kan hij veranderen. Tenslotte vraagt hij me nog ten huwelijk en tot zijn verbazing laat ik hem alleen met de tuk tuk…tuk tuk